حکم حجاب مانند دیگر احکام الهی برای سعادت زندگی انسان وضع شده و برای بهتر شدن زندگی خود بندگان است و درواقع این حکم آرامشی برای زندگی زن و مرد ایجاد می‌کند، و این خود نوعی پاداش است. اما در مقابل زحماتی که فرد در انجام احکام و دستورات الهی تحمل می‌کند، باید توجه داشته باشیم که پاداش‌های الهی لطف خداوند است و نه استحقاق بنده! یعنی وظیفه عبد و بنده در برابر مولا، اطاعت است اما خداوند این‌قدر کریم و مهربان است که ما با وسایلی که خود او در اختیار ما قرار داده، با دست، بافکر و با زبانی که او در اختیار ما قرار داده تلاش می‌کنیم، عبادت و اطاعت می‌کنیم، و او به ما اجر و پاداش می‌دهد و این نهایت لطف الهی را نسبت به بندگانش نشان می‌دهد. شخص باحجاب هم، دستورات الهی را رعایت کرده و این جزیی از تقوای عام است که دستور داده شده؛ زیرا تقوا، حداقل مراتبش این است که انسان گناه انجام ندهد، و واجبات الهی را انجام دهد، پاداش چنین شخص باتقوایی بهشت خواهد بود بنابراین از کلیات مفاهیم قرآنی و روح قرآن برداشت می‌شود: افرادی که حجاب دارند و عفت عمومی را رعایت می‌کنند جزو افراد باتقوا هستند، درنتیجه آن پاداش‌هایی را که برای افراد باتقوا گفته شده برای آن‌ها نیز خواهد بود.
